Het is de mooiste bergzijde van het eiland, waar de zee het helderst is en waar de landschappen het interessants zijn. Wat volgt zijn de dorpen dichtbij Sant’Andrea die men helemaal niet mag missen:
Marciana
Tegen de bergwand aangebouwd (op 630 meter), zicht op zee, de middeleeuwse buurt van Marciana is een wirwar van smalle stegen en treden, allen te verkennen. Het is een genoegen rond te kuieren in dit dorp: men vervolgt opwaarts, onder middeleeuwse bogen en uitkomend, tussen stegen op het pittoreske plein, versierd met bloempotten met dahlia’s en geraniums, de echte trots van de bewoners: de “Marcianesi”. Zeker te bezichtigen zijn: de kerk van San Francesco (XVII eeuw), de Fortezza Pisana en het Archeologisch Museum. Heel goed bewaard gebleven en op een bijzondere panoramische positie, geniet ze van een zacht microklimaat die een echt en eigen seizoensklimaat vormt.
Marciana Marina
Karakteristieke vissershaven (maar vandaag bezit ze tevens een goed uitgeruste toeristische haven) heerlijk levendig tijdens het zomerseizoen. Te bezichtigen zijn “il quartiere del Cotone” (het kwartier van het katoen) of beter gezegd, het historische centrum met haar kleine huisjes van pastelkleuren die herinneren aan de oude woningen van de dorpen van Liguria, en de Torre Medicea.
Poggio
Een ander antiek dorp, op enkele kilometers van Marciana. Hier, tussen de bossen van kastanjebomen, is een natuurlijke waterbron, genoemd: Fonte di Napoleone. Men vertelt dat de keizer, tijdens zijn tien maanden durend verblijf op Elba, dit water steeds op zijn tafel wou.
De kust
De provinciale weg die van Marciana en Sant’Andrea de westelijke silhouet van het eiland volgt, in de richting van Cavoli en Marina di Campo, biedt ons een schitterend panorama, opgemaakt uit baaien, glooiingen en kleine witte pittoreske huisjes. Ook temidden van het zomerseizoen, is het mogelijk om afgelegen, vredige en rustige plaatsjes te vinden. Enkele voorbeelden: de Zanca, Patresi met zijn vlekkeloze vuurtoren, Chiessi, Pomonte. Als je deze weg afschuimt bij zonsondergang, stop dan even aan Punta Nera (tussen Patresi en Chiessi), een donker rotsblok met een afgrond op de zee, vormt het meest westelijke punt van het eiland. Geniet van de weerspiegelingen van de zon op het zeewater en de rotsen, en van de lichte bries die hier nooit ontbreekt.
