“Klein eiland op een eiland” wordt het genoemd door de eilandenbewoners, dit deel van Elba dat zich onderscheidt als het mooiste en het wildste, voor haar speciale identiteit in haar verbintenis met de zee en de bergen, stranden en rotswanden, voor haar variëteit aan flora en fauna en de rijkdom van haar zeebodems.
Een straat die afdaalt naar de zee toe, enkele huizen tussen een weelderige natuur: Kaap Sant’Andrea, waar de kastanjebomen bijna tot op het strand met fijn zand groeien, met haar kleine pier en haar helder zeewater, waar men doorheen kan kijken zelfs tot op de diepste bodems. Aan de zijkanten, een klein wandelpad die de kliffen doorsnijdt en die ons voert naar een rustplaats van rotsen, uniek op de wereld en met mysterieuze vormen: niet de gewone rotsen, maar duinen van kristal van orthoklaas, reeds zeven miljoen jaren gevangen in een magma van hard graniet. Een betoverende plaats om te zonnen of een avondwandeling onder een fonkelende maan.
Kaap Sant’Andrea werd gekozen door de Etrusken voor haar schitterende ligging, voor haar grote granieten rotsblokken die beschutting vormt voor de westenwinden. Onze illustere voorvaders vonden in Kaap Sant’Andrea de vruchtbare grond, water in overvloed en in het bijzonder hout om hun ovens te voeden voor het smelten van ijzer. En nog steeds vandaag, vindt men vlekken “schuim”, die de inwoners ijzerslakken noemen, resten van de ijzerbewerking. Nadien waren het de Romeinen die onze kusten afschuimden met hun intense handels verkeer, waarvan de twee scheepswrakken getuigen, aangetroffen hier aan Kaap Sant’Andrea en waarvan men de antieke kruiken kan aanschouwen in het archeologisch museum in Marciana.
Niettemin, Kaap Sant’Andrea is niet enkel zee, zon en strand: het grote westelijk voorgebergte van het eiland Elba, waar Sant’Andrea zich bevindt, is de meest bergzame zone van het eiland, en voor wie houdt van wandelen, kan zich storten in het avontuur van de magnifieke wereld van het bergzame binnenland, waar antieke wandel- en ezelspaden zich kruisen, gerestaureerd en uitgerust met nieuwe wegwijzers en verkeersborden, die ons langs nederzettingen van oude volkeren leiden in een kader van schitterende panorama’s in een omgeving van een natuur ongewoon rijk aan species van dieren en planten. Wandelen langs de paden van Kaap Sant’Andrea betekent: ontdekken van de Cyclaam, het viooltje, de dophei in bloei, de anemoon, de brem en de roggelelie: zich laten wegvoeren door de geuren van de strobloem, lavendel, rozemarijn en munt: schrikken door het plots opvliegen van de rode patrijs, een kudde grazende moeflons.